Senhora da verdade
Expôs as injustiças
E sofrimentos do nosso povo
Não romantizou em nada
Nem foi preciso
Ganhou prestigio
Mostrando a beleza
Das das dores do sertão
Seco,árduo,febril
Deus que peleja interminável
A terra contra o homem
O homem contra a fome
A fome que o consome
Ah,1915!Ano de miséria
Meu Deus que ano miserável
O sertanejo segue seu caminho
Não sabe que seu destino ainda é a miséria,a favela,as ruas
Ou talvez saiba,mas prefere sonhar
Não se conforma com a desgraça da sua terra
Busca melhor destino,
Vai pra outra terra,
Sofre desgraças em outro lugar.
Oh,Rachel!
A alma feminina foi aprisionada em tuas palavras
Mostrou com uma mulher sente, e sofre o mundo
Oh,céus!Quanta delicadeza...
Mas quanta
angústia,sofrimento,preconceito,dor,medo,incertezas
Oh...Oh,céus!Oh Rachel!
Por que descarnou a mulher
Expondo-lhe a alma
Mostrando-a frágil e firme?
Oh,Rachel!
Com honras entrou na Academia de Letras
Recanto dos deuses
das letras,das palavras,da língua,das dores do mundo
do mundo dos homens,dos registros das dores dos homens
das dores e amores,amores e alegrias
Oh, Rachel!
Por sua peculiaridade ganhou o direito
de ser Imortal...
Friday, September 17, 2010
Wednesday, September 8, 2010
හොදි ඕන්නෑ....No need of curries
පිස්සා හනිමූන් එකෙන් පසු නැවතත් රිටන් වී තිබේ.ඒ පිළිබඳ විස්තර පසුවට තබා මේ දිනවල ඇඟේ නටන මාලු ටිකක් බ්ලොගයට මුදාහරිමි.
ස්ථානය:රවුන් කඩේ ළඟ හිටගෙන හිටි නංගීගේ ගෙදර
දිනය:අඥාතයි
වේලාව:10 පී.ඇම්.
''ඔන්න යන්තං ඉවරයි.ඇතිද දැං?''
''මදි අනේ."
පැය දෙකකට පසු;
''දැං කොහොමද?ඇතිද?''
''පිස්සුද?දැණුනෙවත් නෑ.''
තවත් පැය දෙකකට පසු;
''දැං හරි නේද?''
''මොන පිස්සුද?චාටර් අනේ!''
තව පැය හතරකට පසු;
''මේ පාර කොහොමද?එළකිරි වගේ නේද?''
''චිහ්.....ගාණක්වත් නෑ අනේ.''
''පොඩ්ඩක් ඉන්න,මං ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලිට කියල බලන්නං"
පැය බාගයකට පසු ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලි ඇස්ටන් මාටිං එකෙන් ආවේය.
විනාඩ් පහළොවක් ගතවිය.
''එනවද?''
''ඔව් ඔවි''
''එනවද?''
''ඔව් එනෝ...එනෝ''
''හරිද?''
''හරි..හරි...හරී.........''
''ඇතිද?''
''ඇති.ඇති.......තව නං එපෝ''
ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලි දාඩිය පිහදාගෙන ඇස්ටං මාටිනයට නැඟී පිටත්විය.
''කොහොමද කෑම?''
''හොදි ඕන්නෑ.....!!!!''
''රජ්ජුරුවො හම්බවෙන්න හවස යනවද?''
''නොගිහිං කොහොමද?මට හතියි අනේ......''

දිනය:අඥාතයි
වේලාව:10 පී.ඇම්.
''ඔන්න යන්තං ඉවරයි.ඇතිද දැං?''
''මදි අනේ."
පැය දෙකකට පසු;
''දැං කොහොමද?ඇතිද?''
''පිස්සුද?දැණුනෙවත් නෑ.''
තවත් පැය දෙකකට පසු;
''දැං හරි නේද?''
''මොන පිස්සුද?චාටර් අනේ!''
තව පැය හතරකට පසු;
''මේ පාර කොහොමද?එළකිරි වගේ නේද?''
''චිහ්.....ගාණක්වත් නෑ අනේ.''
''පොඩ්ඩක් ඉන්න,මං ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලිට කියල බලන්නං"
පැය බාගයකට පසු ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලි ඇස්ටන් මාටිං එකෙන් ආවේය.
විනාඩ් පහළොවක් ගතවිය.
''එනවද?''
''ඔව් ඔවි''
''එනවද?''
''ඔව් එනෝ...එනෝ''
''හරිද?''
''හරි..හරි...හරී.........''
''ඇතිද?''
''ඇති.ඇති.......තව නං එපෝ''
ජාතික පුෂ්පෙ මල්ලි දාඩිය පිහදාගෙන ඇස්ටං මාටිනයට නැඟී පිටත්විය.
''කොහොමද කෑම?''
''හොදි ඕන්නෑ.....!!!!''
''රජ්ජුරුවො හම්බවෙන්න හවස යනවද?''
''නොගිහිං කොහොමද?මට හතියි අනේ......''
Subscribe to:
Posts (Atom)